Η καθημερινή αυθαιρεσία ως καθρέφτης μιας παρακμής: Ένα “μοτοποδήλατο” στον χώρο ΑΜΕΑ
Του Ευάγγελου Αλεξανδρή Ανδρούτσου
Κοινωνιολόγου – δημοσιογράφου, εκδότη grecia.it
Στην καρδιά μιας επαρχιακής πόλης της Πελοποννήσου, μια εικόνα συνοψίζει τη μικρή αλλά ουσιαστική τραγωδία της κοινωνικής μας αδιαφορίας:
Ένα άθλιο, παράνομο, ξεχαρβαλωμένο μοτοποδήλατο, χωρίς πινακίδες, χωρίς εξάτμιση, χωρίς ασφάλεια – ένα συνονθύλευμα από κομμάτια άλλων οχημάτων – καταλαμβάνει θρασύτατα τον χώρο στάθμευσης για άτομα με αναπηρία (ΑΜΕΑ).
Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Καθημερινά, σε πόλεις και χωριά της Αργολίδας, επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό:
αγροτικά, επαγγελματικά ταξί, μοτοποδήλατα, “μάγκες της ασφάλτου” να σταθμεύουν όπου βολεύονται, να καταλαμβάνουν θέσεις ΑΜΕΑ, να αγνοούν νόμους και κοινωνικούς κανόνες, να προκαλούν με τον τσαμπουκά της ατιμωρησίας.
Αυτή η εικόνα δεν είναι απλώς αισθητική προσβολή· είναι κοινωνικό σύμπτωμα.
Δείχνει τη διάλυση του κοινού νου, τη φθορά της συνείδησης του «εμείς» που αντικαθίσταται από το «εγώ κάνω ό,τι θέλω».
Και όσο η πολιτεία σιωπά, όσο οι πολίτες συνηθίζουν, τόσο αυτή η παραβατικότητα ριζώνει — μετατρέπεται σε κανονικότητα.
Η παραβατικότητα δεν είναι πάντα οργανωμένο έγκλημα· αρχίζει από την αδιαφορία για τον άλλον.
Από την αυθαιρεσία του ισχυρότερου στον δρόμο, στο πάρκινγκ, στην καθημερινή συναλλαγή.
Από τη στιγμή που κάποιος βλέπει τον χώρο ΑΜΕΑ όχι ως ιερό δικαίωμα, αλλά ως «εύκολη θέση», αρχίζει η διάλυση της κοινωνικής συνοχής.
Η κοινωνία των πολιτών οφείλει να αντιδράσει.
Με ευγένεια αλλά και με αποφασιστικότητα.
Να καταγγέλλει, να φωτογραφίζει, να δημοσιοποιεί, να πιέζει τις τοπικές αρχές να αναλάβουν δράση.
Δεν είναι εκδίκηση· είναι υπεράσπιση της αξιοπρέπειας και της έννομης τάξης.
Η Αργολίδα —όπως και όλη η ελληνική ύπαιθρος— αξίζει καλύτερη εικόνα.
Μια κοινωνία που θέλει να λέγεται δημοκρατική, πολιτισμένη και ευρωπαϊκή δεν μπορεί να ανέχεται τη μικρή καθημερινή παρανομία ως «ρουτίνα».
Χρειάζεται λαϊκή εγρήγορση, συλλογική αξιοπρέπεια και ενεργοποίηση όλων των θεσμών.
Ας μην περάσει άλλο απαρατήρητο ένα ακόμη «μοτοποδήλατο της ντροπής».
Γιατί από αυτές τις μικρές ντροπές αρχίζει η μεγάλη παρακμή.
