Ιδρυματισμός – Μια Κοινωνιολογική Ανάλυση και Μονοπάτια Απελευθέρωσης

https://www.deepl.com/ <<< ΟΤΤΙΜΕ TRADUZIONI PER SEMPRE, INSTALLAZIONE CON UN SOLO CLICK

AVVISO PER I NAVIGANTI NAUFRAGATI NEL NOSTRO BILINGUISMO NOBILE

ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Ιδρυματισμός – Μια Κοινωνιολογική Ανάλυση και Μονοπάτια Απελευθέρωσης

1. Ορισμός και Χαρακτηριστικά

Ο ιδρυματισμός είναι μια κοινωνιολογική διαδικασία όπου το άτομο εσωτερικεύει νόρμες, ιεραρχίες και άκαμπτες δομές σε βαθμό που χάνει την ικανότητα για κριτική σκέψη, δημιουργικότητα και ενεργητική προσαρμογή. Συνήθως αφορά άτομα ενταγμένα σε σταθερές ιεραρχίες, όπως στρατιωτικοί, κληρικοί, ναυτικοί, υπάλληλοι… Εκδηλώνεται μέσα από:

  • Άκριτη υποταγή στην εξουσία (οποιαδήποτε ιεραρχία, κράτος, εκκλησία, παραδοσιακή οικογένεια, γραφειοκρατική εργασία, συντεχνιακή οργάνωση).

  • Φόβο αλλαγής και εμμονική προσκόλληση σε ρουτίνες με πρόφαση δικαιολογίες.

  • Απώλεια πρωτοβουλίας, αντικαθισταμένη από μηχανική υπακοή, ζώνη άνεσης.

  • Αποφυγή ρίσκου και προτίμηση για την “ασφάλεια” του status quo.

2. Η Ιδρυματοποιημένη Προσωπικότητα: Το Πορτρέτο του Συμμορφιστή

Όποιος υποκύπτει σε αυτή τη διαμόρφωση αναπτύσσει:

  • Διχαστικό σκεπτικό (“σωστό/λάθος” σύμφωνα με την εξουσία, χωρίς αποχρώσεις).

  • Εξαρτήσεις συμπεριφοράς (ανάγκη για εξωτερική επιβεβαίωση, φόβος και απόρριψη της κριτικής).

  • Καταπιεσμένη δημιουργικότητα, που αντικαθίσταται από την επανάληψη προκαθορισμένων μοντέλων.

  • Αλλοτρίωση από το σώμα και τη φύση (υπερ-περιορισμένη ζωή, αποσύνδεση από τις βιωματικές παρυφές).

3. Αίτια: Πώς Γινόμαστε «Αόρατοι Φυλακισμένοι»;

  • Αυταρχική εκπαίδευση (σχολεία, τιμωρητικές οικογένειες, δογματικές θρησκείες).

  • Αλλοτριωμένη εργασία (γραφεία, εργοστάσια, στρατώνες, καράβια… ρόλοι που σκοτώνουν την αυτονομία).

  • ΜΜΕ και προπαγάνδα (μονοδιάστατες αφηγήσεις που αποθαρρύνουν την αμφισβήτηση).

4. Κοινωνικοθεραπεία: Πώς Να Ξυπνήσουμε Τη Συνείδηση;

Για να σπάσουμε αυτές τις αλυσίδες, χρειαζόμαστε στρατηγικές «απο-μάθησης» και επανεκπαίδευσης, επαναδιαπραγμάτευσης του εαυτού:

Α. Ατομικές Πρακτικές
  • Άγρια εξερεύνηση: Ταξίδια μόνοι, να χαθείς, να πειραματιστείς με το απρόβλεπτο.

  • Τέχνη ως επανάσταση: Αυτόματη γραφή, ζωγραφική χωρίς έλεγχο, αυτοσχέδια μουσική – ό,τι παρακάμπτει τον λογικό περιορισμό.

  • Επαφή με τη φύση: Νυχτερινοί περίπατοι, κολύμβηση στη θάλασσα, σκαρφάλωμα σε δέντρα – η επιστροφή στο πρωτογενές ένστικτο επιβίωσης χωρίς φίλτρα καθωσπρεπισμού, υποκριτικής υποταγής σε δόγματα “καλής” συμπεριφοράς.

Β. Συλλογικές Δράσεις
  • Ομάδες αυτοσυνείδησης: Φιλοσοφικές συζητήσεις όπου αποδομείς κοινωνικά δόγματα.

  • Θέατρο των Καταπιεσμένων (Augusto Boal): Υποδύσεις ρόλων εξουσίας για να απομυθοποιηθούν.

  • Εθελοντικές κοινότητες: Ζωή σε eco-villages οικο-κοινότητες, ή κατασκηνώσεις, όπου πειραματίζεσαι με μη ιεραρχικές σχέσεις.

Γ. Πολιτισμικά Σοκ
  • Ανάγνωση αναρχικών και σουρεαλιστών (Stirner, Breton, Foucault) για να διαλυθούν τα νοητικά σύνορα.

  • Ερωτισμός ως πολιτική πράξη (Marcuse): Μη καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, σώματα ελεύθερα από ηθικολογία.

  • Σαμποτάζ κοινωνικών τελετουργιών: Αρνητικότητα στο υποχρεωτικό χαμόγελο, υποχρεωτικό «Καλημέρα – καλησπέρα – καληνύχτα», «ακατάλληλα» ρούχα, θραύση γλωσσικών συμβάσεων, κοινωνικών κλισέ, παράλογων και ανόητων στερεοτύπων.

5. Ιστορικά Παραδείγματα «Απο-ιδρυματισμού»

  • Μάης του ’68: «Η φαντασία στην εξουσία!» – φοιτητές και εργάτες που αρνούνται προκαθορισμένους ρόλους.

  • Ζαπατίστας του Τσιάπας: Κοινωνία χωρίς ηγέτες, όπου η εξουσία είναι οριζόντια.

  • Εξέγερση του Stonewall: Το queer σώμα που επαναστατεί ενάντια στους νόμους της «προκοπής».

Η Χαρά Είναι Πράξη Αντίστασης

Η διαφυγή από τον ιδρυματισμό δεν είναι «σεμινάριο αυτοβοήθειας», αλλά απαραίτητη πράξη εξελικτικής προσαρμογής, δηλαδή ανταρσίας.

Απαιτεί:

  • Το κουράγιο να νιώθεις ευάλωτος (να κλαις, να γελάς χωρίς λόγο, να είσαι «ακατάσχετος»).

  • Εμπιστοσύνη στο χάος (η ζωή δεν είναι αλγόριθμος προς έλεγχο).

  • Εορτασμός του πόθου (αντί της πειθαρχίας).

«Μην ρωτάς αν είναι ρεαλιστικό. Ρώτα αν σε κάνει να νιώθεις ζωντανός.»

(Πηγές: Foucault – «Η Διαρρύθμιση και η Τιμωρία»; Deleuze & Guattari – «Χίλια Οροπέδια»; Herbert Marcuse – «Έρως και Πολιτισμός»)

👉 Αν θέλεις να εμβαθύνεις σε πρακτικές στρατηγικές, γράψε μου και θα σε βοηθήσω. Η επανάσταση ξεκινά τώρα από το δωμάτιό σου.

Loading

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *