Ο Φανατισμός, η Άγνοια και το Μίσος του Αντισημιτισμού

https://www.deepl.com/ <<< ΟΤΤΙΜΕ TRADUZIONI PER SEMPRE, INSTALLAZIONE CON UN SOLO CLICK

AVVISO PER I NAVIGANTI NAUFRAGATI NEL NOSTRO BILINGUISMO NOBILE

ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ

Ο Φανατισμός, η Άγνοια και το Μίσος του Αντισημιτισμού

Μια Κοινωνιολογική Ανάλυση του Αντισημιτισμού των Ελληναράδων

Ο αντισημιτισμός, ως ιστορικά εγκατεστημένο μίσος κατά των Εβραίων, αποτελεί έναν από τους πιο σκοτεινούς και παράλογους φανατισμούς. Στην Ελλάδα, όπου η εθνική ταυτότητα συχνά κτίζεται πάνω σε μυθολογικές αφηγήσεις ηρωισμού και θρησκευτικής υπεροχής, η εχθρότητα απέναντι στους Εβραίους (και ειδικά στο Ισραήλ) αναπαράγεται με επιχειρήματα που συνδυάζουν ιστορική άγνοια, θρησκευτικό φονταμενταλισμό και παραμορφωμένο εθνικισμό. Αυτό το δοκίμιο εξετάζει τις ρίζες αυτού του μίσους, καταδικάζοντας την ιδεολογική μισαλλοδοξία που τον τροφοδοτεί.


1. Η Άγνοια ως Βάση του Φανατισμού

Οι εθνικιστές που εξυψώνουν τον «ιστορικό εχθρό» (στην περίπτωση αυτή, τους Εβραίους) συχνά βασίζονται σε:

  • Μυθιστορηματικές αφηγήσεις: Η άγνοια της πραγματικής ιστορίας των Ελλήνων Εβραίων (π.χ. η μακροχρόνια παρουσία τους στην Ελλάδα, ο ρόλος τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, η συμμετοχή τους στην Εθνική Αντίσταση) αντικαθίσταται με συνομωσιολογικές θεωρίες περί «παγκόσμιας εβραϊκής κυριαρχίας».

  • Θρησκευτική παραχάραξη: Ο φονταμενταλισμός χρησιμοποιεί τη θρησκεία ως όπλο, παρουσιάζοντας τους Εβραίους ως «Χριστοκτόνους» ή «Προδότες», ενώ αγνοεί ότι ο χριστιανικός αντισημιτισμός ήταν ευρωπαϊκό (όχι ελληνικό) κατασκεύασμα.


2. Ο Εθνικισμός ως Μηχανισμός Προβολής

Ο ελληνικός εθνικισμός, σε ορισμένες εκδοχές του, μετατρέπει τους Εβραίους (και το Ισραήλ) σε σύμβολα μιας φανταστικής απειλής, με δύο τρόπους:

  • Ιστορική Υπεραπλούστευση: Το Ισραήλ ταυτίζεται αυθαίρετα με την «αμερικανική/δυτική ηγεμονία», παρόλο που η Ελλάδα έχει στενές συμμαχικές σχέσεις με τη Δύση.

  • Διπλά Στάνταρτ: Καταδικάζονται οι ισραηλινές πράξεις (π.χ. στο Παλαιστινιακό ζήτημα), ενώ αγνοούνται παρόμοιες πρακτικές άλλων κρατών (π.χ. Τουρκίας, Ρωσίας).


3. Η Ηθική Πτώση της Μισαλλοδοξίας

Το μίσος κατά των Εβραίων δεν είναι απλώς πολιτικό – είναι ηθική αποτυχία:

  • Απανθρωπισμός και κτηνωδία: Ο εθνικιστής αντιμετωπίζει τον «Εβραίο» ως αφηρημένο εχθρό, όχι ως άνθρωπο με ιστορία και δικαιώματα, όπως ακριβώς διέπραξε ο ναζισμός.

  • Εθνική υπεροψία: Η ιδέα ότι «εμείς είμαστε ηθικά ανώτεροι» βασίζεται σε ψευδο-ιστορικές αφηγήσεις (π.χ. ότι οι Έλληνες δεν συμμετείχαν στο Ολοκαύτωμα), ενώ στην πραγματικότητα, ελληνικές συνεργατικές κυβερνήσεις έδωσαν Εβραίους στους Ναζί και μάλλιστα αφαίρεσαν ως κλοπιμαία τις περιουσίες Εβραίων .


4. Το Παρόν και το Μέλλον: Αντίσταση στον Φανατισμό

Για να καταπολεμηθεί αυτό το μίσος, απαιτείται:

  • Εκπαίδευση: Η ενσωμάτωση της ιστορίας των Ελλήνων Εβραίων στα σχολικά βιβλία.

  • Κριτική σκέψη: Απόρριψη συνομωσιολογικών αφηγήσεων που δαιμονοποιούν ολόκληρες κοινωνικές ομάδες.

  • Αλληλεγγύη: Υπενθύμιση ότι το αντισημιτικό μίσος είναι πάντα το πρώτο βήμα για συλλογική βία (βλ. Ολοκαύτωμα).


Ο αντισημιτισμός δεν είναι απλώς «μίσος κατά των Εβραίων» – είναι έκφραση μιας βαθύτερης νοσηρότητας: της άρνησης να δούμε στον «άλλο» έναν ίσο ανθρώπινο όν. Η Ελλάδα, ως χώρα που έχει υποφέρει από κατοχές, φασισμό και εθνικιστική τύφλωση, έχει ηθική υποχρέωση να αναγνωρίσει αυτό το παρελθόν και να μην επαναλάβει τα αισχρά και απάνθρωπα λάθη της μισαλλοδοξίας.

«Κανείς δεν γεννιέται μισώντας έναν άλλον λόγω του χρώματος του, της θρησκείας του ή του έθνους του. Το μίσος μαθαίνεται. Κι αν μπορεί να μαθευτεί το μίσος, τότε μπορεί να μαθευτεί και η αγάπη»

– Nelson Mandela.


Καταδίκη: Οποιαδήποτε μορφή ρατσισμού ή θρησκευτικού φανατισμού είναι προδοσία στην ανθρωπότητα. Η πραγματική εθνική υπερηφάνεια δεν βασίζεται στο μίσος, αλλά στη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη.

Loading

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *