https://www.deepl.com/ <<< TRADUZIONI PER SEMPRE, CON UN SOLO CLICK
AVVISO PER I NAVIGANTI NAUFRAGATI NEL NOSTRO BILINGUISMO NOBILE
Παχυσαρκία: Η σύγχρονη πανδημία της καπιταλιστικής αλλοτρίωσης
Η παχυσαρκία δεν είναι απλώς ένα “πρόβλημα υγείας” – είναι η συμπτωματολογία μιας διεφθαρμένης κοινωνίας, όπου η τροφή έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα, η υγεία σε προνόμιο, και το σώμα σε χώρο εκμετάλλευσης.
Οι ρίζες της κρίσης: Καπιταλισμός και διατροφική αλλοτρίωση
-
Στις υπερβιομηχανοποιημένες χώρες, η υπερκατανάλωση προέρχεται από την ψευδοαφθονία των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων, που σχεδιάζονται να προκαλούν εθισμό (υψηλά σε ζάχαρη, αλάτι, λιπαρά).
-
Στις φτωχές χώρες, η εμπορευματοποίηση της διατροφής εξαναγκάζει τα λαϊκά στρώματα να τρέφονται με φθηνά, χημικά υποκατάστατα, δημιουργώντας μια παράδοξη πείνα: πλήρης θερμίδων, άδεια θρεπτικών συστατικών.
“Δεν πεινάς επειδή δεν τρως, αλλά επειδή τρως λάθος.”
– Josué de Castro, “Η Γεωπολιτική της Πείνας”
Η βιομηχανία της νόσου
-
Διαβήτης, καρδιακές παθήσεις, καρκίνοι δεν είναι τυχαίες “επιπλοκές” – είναι αναμενόμενα κέρδη για:
-
Τις φαρμακευτικές που πουλάνε ινσουλίνες και αγωνιστές GLP-1.
-
Τις τροφικές πολυεθνικές (Nestlé, Coca-Cola, Unilever) που δηλητηριάζουν με υπερεπεξεργασμένα “φαστ φουντ”.
-
Το ιατροφαρμακευτικό σύμπλεγμα που θεραπεύει συμπτώματα αντί να καταπολεμά αιτίες.
-
Η ψευδαίσθηση της “Φαρμακευτικής Λύσης”
Τα νέα χάπια απώλειας βάρους (όπως η σεμαγλουτίδη, το orforglipron) ίσως βοηθήσουν μεμονωμένα, αλλά:
-
Δεν αντιμετωπίζουν τις δομικές αιτίες (φτώχεια, εμπορευματοποίηση τροφής).
-
Ενισχύουν την εξάρτηση από τις φαρμακοβιομηχανίες, που τις πουλάνε ως “μαγικές λύσεις”.
-
Αγνοούν το κοινωνικό πλαίσιο: Χωρίς δωρεάν πρόσβαση σε υγιή τροφή, διατροφική εκπαίδευση, και κατάρριψη της εμπορευματοποίησης, η παχυσαρκία θα συνεχίσει να είναι επιχείρημα κέρδους.
Ποια είναι η πραγματική λύση;
-
Κοινωνικός έλεγχος της τροφής:
-
Απαγόρευση διαφημίσεων για junk food.
-
Κρατική στήριξη σε τοπικές αγροτικές κοινότητες.
-
Δωρεάν υγιεινά γεύματα σε σχολεία και δημόσιους χώρους.
-
-
Μαζική εκπαίδευση: Κατάρριψη του επιστημονικού αναλφαβητισμού που κάνει τον κόσμο θύμα του marketing.
-
Αναδιανομή πλούτου: Η πείνα και η παχυσαρκία είναι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος – της ταξικής ανισότητας.
“Δεν μπορείς να θεραπεύσεις μια ασθένεια που τρέφεται από το ίδιο το σύστημα.”
– Vandana Shiva
Καταπολέμηση της παχυσαρκίας = Καταπολέμηση του καπιταλισμού
Η μάχη ενάντια στην παχυσαρκία είναι ταξικός αγώνας:
-
Κατά της εκμετάλλευσης των σωμάτων μας ως “καταναλωτικών αγορών”.
-
Για μια κοινωνία όπου η τροφή είναι δικαίωμα, όχι κερδοσκοπικό εμπόρευμα.
Όχι σε χάπια δίχως επανάσταση!
Ναί σε μια ριζικά νέα διατροφική πραγματικότητα!
(Βιβλιογραφικές Αναφορές: “The Omnivore’s Dilemma” – Michael Pollan, “Food Politics” – Marion Nestle, “Capitalism and the Production of Obesity” – David Harvey)
Το άρθρο αναφέρεται στην πιθανή χρήση νεότερων φαρμάκων απώλειας βάρους (όπως το orforglipron) ως λύση για την παχυσαρκία και τον διαβήτη σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος (LMIC). Αυτά τα φάρμακα, που ανήκουν στην κατηγορία των GLP-1 αναστολέων, έχουν δείξει ικανοποιητικά αποτελέσματα σε κλινικές δοκιμές, με μερικά να προκαλούν απώλεια βάρους άνω του 10%.
Κύρια σημεία:
-
Πλεονεκτήματα των από του στόματος φαρμάκων
-
Τα ενέσιμα (π.χ. Wegovy, Mounjaro) απαιτούν ψύξη και έχουν υψηλότερο κόστος, ενώ τα χάπια (όπως το orforglipron) είναι ευκολότερα στη διανομή, δεν χρειάζονται ψυγείο και είναι πιο πρακτικά για χρήση σε φτωχότερες χώρες.
-
Το orforglipron είναι ένα μικρό μόριο, πιο σταθερό στο πεπτικό σύστημα, και μπορεί να λαμβάνεται με τα γεύματα (σε αντίθεση με την από του στόματος σεμαγλουτίδη, που απαιτεί άδειο στομάχι).
-
-
Αποτελεσματικότητα & ασφάλεια
-
Σε δοκιμές, η τιρεζεπατίδη (Mounjaro) μείωσε τον κίνδυνο διαβήτη κατά 90% σε άτομα με προδιαβήτη.
-
Ωστόσο, το orforglipron βρίσκεται ακόμη σε δοκιμές για την ασφάλεια του (ειδικά μετά την απόσυρση ενός παρόμοιου φαρμάκου της Pfizer λόγω ηπατικών παρενεργειών).
-
-
Εθνοτικές διαφορές & Παγκόσμια επέκταση
-
Ορισμένες εθνοτικές ομάδες (π.χ. Νοτιοασιάτες, Αφροαμερικανοί) εμφανίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο διαβήτη σε χαμηλότερο BMI, κάτι που αυξάνει την ανάγκη για προληπτική φαρμακευτική αγωγή.
-
Τα φάρμακα GLP-1 φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη προστατευτική δράση σε Ασιάτες έναντι καρδιακών παθήσεων.
-
Κριτική / Προβληματισμοί
-
Κόστος & Προσβασιμότητα: Ακόμα κι αν τα χάπια είναι φθηνότερα, θα πρέπει να είναι πραγματικά προσιτά για τις LMIC, όπου συχνά λείπουν βασικές υπηρεσίες υγείας.
-
Εξάρτηση από φάρμακα vs. Κοινωνικές λύσεις: Η παχυσαρκία σε φτωχές χώρες σχετίζεται συχνά με κακής ποιότητας διατροφή (υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα) και οικονομικές ανισότητες. Τα φάρμακα μπορεί να είναι μια προσωρινή λύση, αλλά χωρίς διάρθρωση υγειονομικών συστημάτων και διατροφικής εκπαίδευσης, το πρόβλημα θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεται.
-
Παρενέργειες: Η μακροπρόθεσμη ασφάλεια αυτών των φαρμάκων δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή.
Συμπέρασμα
Τα νέα χάπια απώλειας βάρους μπορεί να αποτελέσουν μια σημαντική πρόοδο για τη διαχείριση της παχυσαρκίας και του διαβήτη σε χώρες με περιορισμένους πόρους. Ωστόσο, η βιώσιμη λύση πρέπει να συνδυάζει φαρμακευτικές και κοινωνικοοικονομικές παρεμβάσεις, με έμφαση στην πρόληψη, την εκπαίδευση και την καταπολέμηση των δομικών αιτιών της παχυσαρκίας (φτώχεια, έλλειψη πρόσβασης σε υγιή τροφή).
Πηγές / Περισσότερες πληροφορίες:
-
The Guardian – Anti-obesity drugs could benefit low-income countries
-
Κλινικές μελέτες για orforglipron (Eli Lilly)
-
Έρευνες για GLP-1 αναστολείς και καρδιαγγειακή προστασία (New England Journal of Medicine)
