Διαφθορά, Πελατειακές Σχέσεις και η Κρίση της (Νέας) Δημοκρατίας

Διαφθορά, Πελατειακές Σχέσεις και η Κρίση της (Νέας) Δημοκρατίας

Το πρόσφατο σκάνδαλο στη Ελλάδα, που αφορά μυστική χρηματοδότηση της Νέας Δημοκρατίας (ΝΔ) μέσω της εταιρείας Blue Skies και των συνδεδεμένων με αυτήν δικτύων, αποκαλύπτει ένα δίκτυο πελατειακών σχέσεων, αδιαφανή οικονομικών ροών και χειραγώγησης της δημόσιας γνώμης**. Ωστόσο, αυτό το φαινόμενο δεν αποτελεί αποκλειστικότητα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, αλλά αντανακλά μια διάχυτη παγκόσμια πραγματικότητα, όπως φαίνεται και από την ιστορική Ιταλία των “Mani Pulite“ (Καθαρά Χέρια) στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Το Σκάνδαλο στην Ελλάδα

Η Ομάδα Αλήθειας είναι ιστότοπος στην Ελλάδα, ο οποίος συνδέεται με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Συστάθηκε επί προεδρίας του Αντώνη Σαμαρά πριν από τις εκλογές του 2012, μετά τις οποίες απενεργοποιήθηκε και συντελεστές της στελέχωσαν το γραφείο τύπου του πρωθυπουργού πια Σαμαρά. Επανενεργοποιήθηκε το 2015.

Δημοσιοποιεί βιντεοσκοπημένες πολιτικές ή κοινωνικές απόψεις πολιτικών στελεχών και κομμάτων για θέματα της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής της Ελλάδας. Από δημοσιογραφική έρευνα έχει διαπιστωθεί ότι στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, μεταξύ των οποίων και οι διαχειριστές της Ομάδας Αλήθειας, απασχολήθηκαν ή απασχολούνται από την ιδιωτική εταιρεία Blue Skies.

• Κρυφή Χρηματοδότηση: Η Blue Skies, θυγατρική της V+O, φέρεται να πλήρωνε υπαλλήλους που εργάζονταν για τη ΝΔ, παραβιάζοντας τον νόμο για τη χρηματοδότηση των κομμάτων.

• Ψηφιακή Προπαγάνδα: Μέσω της “Ομάδας Αλήθειας“, ενός δικτύου ψηφιακής προπαγάνδας, επιτίθεντο σε δημοσιογράφους, αντιφρονούντες και ακόμη και στα θύματα της τραγωδίας στα Τέμπη (2023).

• Οικογενειακοί & Πολιτικοί Δεσμοί: Οι ιδιοκτήτες της V+O (Βαρβιτσιώτης, Ολύμπιος) έχουν στενούς δεσμούς με την οικογένεια Μητσοτάκη και την ΝΔ, ενισχύοντας τις υποψίες για συστημική διαφθορά.

Η Παγκόσμια Διάσταση της Πολιτικής Διαφθοράς

Αυτό το μοντέλο πελατειακών σχέσεων και αδιαφανών οικονομικών ροών είναι γνώριμο σε πολλές χώρες:

• Ιταλία (1992, “Mani Pulite”): Η έρευνα αποκάλυψε τεράστια δίκτυα δωροδοκίας, με εμπλοκή πολιτικών, επιχειρήσεων και τραπεζών. Η κρίση οδήγησε στην κατάρρευση του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος και στην άνοδο νέων δυνάμεων (π.χ. Μπερλουσκόνι).

• Ευρώπη & Παγκοσμίως: Παρόμοια σκάνδαλα έχουν σημαδέψει τη Γαλλία (συμβόλαια με εταιρείες), την Ισπανία (Gürtel, Púnica) και ακόμη και τις ΗΠΑ (πολιτική χρηματοδότηση από εταιρικά συμφέροντα).

Η Κρίση της Δημοκρατίας & η Αντιδραστική Ψήφος

Η δυσαρέσκεια των πολιτών ενισχύεται από τέτοια σκάνδαλα, οδηγώντας σε:

1. Αποχή από τις εκλογές (απώλεια εμπιστοσύνης).

2. Ψήφο Καταγγελίας (υποστήριξη ακραίων ή λαϊκιστικών κομμάτων).

3. Αντισυστημική Διαμαρτυρία (κινήματα όπως τα “Κίτρινα Γιλέκα“ ή οι πλατείες).

Συμπέρασμα

Η διαφθορά δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αλλά συστημικό πρόβλημα της σύγχρονης δημοκρατίας. Όπως η Ιταλία των ’90 έδειξε, η έλλειψη διαφάνειας και η συγκαλυμμένη χρηματοδότηση κομμάτων οδηγεί σε κρίση θεσμών, αύξηση του λαϊκισμού και αστάθεια. Η μόνη λύση είναι η ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών, η δικαστική ανεξαρτησία και η ενεργός συμμετοχή των πολιτών στην πολιτική.

Η ερώτηση παραμένει: Πόσα ακόμη “Mani Pulite” χρειάζονται για να αλλάξει το διεφθαρμένο σύστημα;