7η συνδιάσκεψη κινήσεων πολιτών για τη σοσιαλδημοκρατία
Παρασκευή τρεις Οκτωβρίου αίθουσα συσκέψεων ΕΣΗΕΑ Αθήνα.
Κριτική παρέμβαση:
Σύντροφοι,
παρακολούθησα με προσοχή τη διαδικασία εισηγήσεων που εκτυλίχθηκε από τις 17,30 έως 21,25. Αν και οι θεωρητικές αναζητήσεις παρουσιάζουν ενδιαφέρον, η ουσία για μένα βρίσκεται στην καθημερινή πρακτική του ενεργού πολίτη, εκεί όπου δοκιμάζονται οι ιδέες μέσα στην κοινωνία. Και εκεί ακριβώς διαφαίνεται ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας: η πλήρης απουσία της ελληνικής επαρχίας από τις πολιτικές διεργασίες της Αθήνας.
Αθηνοκεντρισμός κατά κοινοτισμού
Ο αθηνοκεντρισμός έχει αποκοπεί βίαια από την πραγματικότητα που ζει η υπόλοιπη Ελλάδα. Οι τοπικές κοινωνίες, που διατηρούν ακόμα πολύτιμα αντισώματα κοινοτισμού, δεν εκπροσωπούνται ουσιαστικά ούτε στη χάραξη πολιτικών ούτε στην πολιτιστική και εκπαιδευτική διάσταση της δημόσιας ζωής. Αν δεν ανακτήσουμε τον παραδοσιακό κοινοτισμό, αν δεν ξαναδώσουμε χώρο στη συλλογικότητα που αντιστέκεται στον ατομικισμό και τη διαφθορά, η κοινωνική συνοχή θα καταρρέει υπό την πίεση της χρηματοπιστωτικής παγκοσμιοποίησης των μονοπωλίων και του αυταρχισμού.
Αθηνοκεντρισμός κατά κοινοτισμού
Η Αθήνα, με τους οργανισμούς ελίτ και τις ηγεμονικές παρουσίες που μονοπωλούν τη συζήτηση, δείχνει να αγνοεί την ελληνική επαρχία, η οποία όμως κρατά ακόμα ζωντανά στοιχεία αυθεντικής κοινωνικής ζωής. Εκεί χρειάζεται η παρέμβαση, εκεί πρέπει να κατευθυνθεί η ιδεολογική ζύμωση, ώστε να αναπτυχθεί πολιτική συμμετοχή από τη λαϊκή βάση και όχι μόνο στις αίθουσες των μητροπολιτικών κέντρων.
Σε αυτό ακριβώς αποσκοπεί η πρότασή μου με τίτλο «Προσπαθούμε και προοδεύουμε» που σας κοινοποίησα: στην υπεράσπιση και αναζωογόνηση του κοινοτισμού, όχι μόνο στην Ελλάδα ως έλληνας ενεργός πολίτης, αλλά σε συνεργασία με αντίστοιχες κοινωνικές πρωτοβουλίες στην Ιταλία ως ιταλός κοινωνιολόγος και στην Ευρώπη ως ευρωπαίος ενεργός πολίτης. Γιατί αν δεν υπάρξουν «στρατιώτες» στην πρώτη γραμμή της επαρχίας, η πολιτική συμμετοχή θα παραμείνει προνόμιο των κέντρων εξουσίας, θα διευρύνεται ολοένα και περισσότερο το χάσμα παραγόμενου πλούτου και αναδιανομής του υπέρ των μητροπολιτικών κέντρων και θα χάσουμε τελικά ό,τι πολυτιμότερο μας έχει απομείνει: τη συλλογική μας ταυτότητα και κοινωνική συνοχή, ακολουθώντας μοιραία την παρακμιακή τροχιά της πτώχευσης και δημογραφικής ερήμωσης.
Η σοσιαλδημοκρατία δεν μπορεί να είναι υπόθεση μερικών δεκάδων Αθηναίων θεωρητικών, πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των πολιτών ανεξαιρέτως της ετικέτας που πρέπει ντε και καλά να φοράει. Δεν αφορά κυρίως τις νέες γενιές που αγνοούν τη σημασία των αρχαϊκών ιδεολογικών φραστικών περιβλημάτων βιτρίνας, εκτός τόπου και χρόνου πλέον και κενών περιεχομένου.
Ευάγγελος Αλεξανδρής Ανδρούτσος
