Υπερηχητική συσκευή του MIT παράγει πόσιμο νερό από τον αέρα μέσα σε λίγα λεπτά
Μια πρωτοποριακή ερευνητική καινοτομία από το MIT υπόσχεται να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο παράγεται πόσιμο νερό σε ξηρές και απομακρυσμένες περιοχές. Ερευνητές ανέπτυξαν μια υπερηχητική συσκευή που απελευθερώνει, σχεδόν ακαριαία, το νερό που έχουν «συλλέξει» ειδικά υλικά απορρόφησης υγρασίας από την ατμόσφαιρα.
Σε αντίθεση με τις συμβατικές μεθόδους που απαιτούν θέρμανση και πολύωρη αναμονή, η νέα τεχνολογία χρησιμοποιεί δονήσεις υψηλής συχνότητας για να «σπάσει» τους δεσμούς που συγκρατούν τα μόρια νερού στο υλικό. Το αποτέλεσμα είναι η άμεση ανάκτησή τους σε μορφή καθαρού, πόσιμου νερού.
Στο κέντρο του συστήματος βρίσκεται ένας επίπεδος κεραμικός δακτύλιος, ο οποίος πάλλεται όταν τροφοδοτείται με ηλεκτρικό ρεύμα. Τα κύματα υπερήχων αναγκάζουν τις μικροσκοπικές σταγόνες να αποσπαστούν και να διοχετευθούν σε μικρούς συλλέκτες. Πειραματικά, η συσκευή κατάφερε να στεγνώσει πλήρως τα υλικά συλλογής σε λίγα λεπτά, με απόδοση έως και 45 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με τις θερμικές μεθόδους.
Επειδή δεν απαιτείται θερμότητα, η κατανάλωση ενέργειας είναι εξαιρετικά χαμηλή. Οι ερευνητές προτείνουν τη λειτουργία της συσκευής μέσω μικρού φωτοβολταϊκού πάνελ, το οποίο μπορεί να ενεργοποιεί αυτόματα τον κύκλο συλλογής όταν το υλικό φτάσει στον κορεσμό. Έτσι, είναι δυνατή η συνεχής παραγωγή νερού κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η υπεύθυνη ερευνήτρια Σβετλάνα Μπορισκίνα υπογραμμίζει ότι η ανάγκη για αποδοτικές λύσεις άντλησης νερού από την ατμόσφαιρα είναι κρίσιμη, ιδίως σε περιοχές χωρίς πρόσβαση σε πόσιμο νερό ή ακόμη και σε θαλασσινό νερό για αφαλάτωση. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Nature Communications.
Οι επιστήμονες οραματίζονται ότι στο μέλλον μικρές οικιακές συσκευές, μεγέθους παραθύρου, θα μπορούν να προσφέρουν καθημερινά σημαντικές ποσότητες πόσιμου νερού, δημιουργώντας μια νέα εποχή βιώσιμων και τοπικών λύσεων υδροδότησης.
Το έργο υποστηρίχθηκε από το MIT Abdul Latif Jameel Water and Food Systems Lab και το MIT-Israel Zuckerman STEM Fund.
www.lifo.gr/
Un dispositivo a ultrasuoni del MIT produce acqua potabile dall’aria in pochi minuti
Una nuova innovazione tecnologica del MIT promette di rivoluzionare il modo in cui le comunità in zone aride o remote possono ottenere acqua potabile. Un team di ingegneri ha sviluppato un dispositivo a ultrasuoni capace di rilasciare quasi istantaneamente l’acqua assorbita da materiali progettati per catturare umidità dall’aria.
A differenza dei metodi tradizionali che richiedono ore di riscaldamento, la nuova tecnologia utilizza vibrazioni ad alta frequenza per rompere i legami che trattengono le molecole d’acqua all’interno del materiale assorbente. Il risultato è la rapida liberazione e raccolta dell’acqua in forma potabile.
Il cuore del sistema è un anello ceramico piatto che, quando alimentato elettricamente, genera onde ultrasoniche. Queste vibrazioni fanno staccare le microscopiche gocce d’acqua, che vengono poi convogliate in piccoli contenitori. Nei test di laboratorio, il dispositivo è riuscito a “asciugare” completamente i materiali in pochi minuti, ottenendo una resa fino a 45 volte superiore rispetto ai metodi basati sul calore.
Poiché la tecnologia non richiede riscaldamento, il consumo energetico è molto ridotto. I ricercatori suggeriscono l’uso di un piccolo pannello fotovoltaico capace non solo di alimentare il sistema, ma anche di rilevare quando il materiale è saturo e attivare automaticamente il ciclo di raccolta. Questo permette una produzione continua di acqua durante tutta la giornata.
La ricercatrice principale, Svetlana Boriskina, sottolinea come la ricerca di soluzioni efficienti per estrarre acqua dall’atmosfera sia sempre più urgente, soprattutto nelle regioni prive di fonti idriche convenzionali. Lo studio è stato pubblicato su Nature Communications.
In futuro, i ricercatori immaginano dispositivi domestici compatti, grandi quanto una finestra, in grado di fornire quotidianamente quantità significative di acqua potabile. Una prospettiva che apre la strada a nuovi modelli di produzione sostenibile e locale dell’acqua.
Il progetto è stato sostenuto dal MIT Abdul Latif Jameel Water and Food Systems Lab e dal MIT-Israel Zuckerman STEM Fund.
